Kategori arşivi: Şiddet ve İstismar

Şeytan Kedileri Sevmez …Çünkü ;

Siyah kediler oldum olası batıl inanca göre sevilmezler.Uğursuz görülürler.Önümüzden siyah kedi geçtiği zaman başımıza bela kaza geleceği sanılır.
Aynı zamanda bazı kesimler siyah kedileri Şeytanın kedisi olarak düşünür.Bu yüzden geçmişten bugüne resimli tefsirlere göre büyücülerin ve cadıların yanında hep siyah kedi figürü olur..Halbuki şeytan hiçbir kediyi sevmez.Çünkü kedilerin gözlerinde iki ayrı perde vardır.Kediler bu tarafı da diğer tarafı da gören gözlere sahiplerdir.Kediler kendini sevmeyen şeytanı gördüğü için şeytani varlıklara kafa tutan canlılardır.
Şeytan kedileri sevmez, çünkü siyahı da beyazı da dahil her renkten kediler şeytanın çocuklarına saldırır ve sahiplerini ifrit enerjilerden korurlar.
Tutun ki sizin kendi içinizde var olan şeytani enerjiyi ( yani kötü kalpliliğinizi) bile hissettiği an size karşı tüylerini kabartır tavır alır.Size yaklaşmaz tıslar.Çünkü her insan biraz şeytan biraz melektir.Ve insanın şeytanı da meleği de özündedir.
Bir diğer hurafe de Allah’ın insandan önce yarattığı enerjisel boyutsal varlıkların kedi ve köpeklerin içine girdiği konusudur.
Burada gizli ilimlerin kapısını aralamayacağım tabi ki ,korkuya neden olan, bilinen yanlışları düzeltmek amacıyla konumuzla ilgili kısmından doğru bilgileri aktaracağım.Yaratılmış hiçbir kafir enerjisel varlık evlerde yaşayan kedi ve köpeklerin içine girerek sahibine karşı saldırganlaştırmaz..Sadece sokaklarda kılığına girer,kedi ve köpeklerle cinsel münasebette bulunmak adına sadece kedi ve köpeklere gözükürler,sonra da çekilip giderler..Bu gelişen durumu ise insanlar 3 boyutlu gözleri perdeli varlık oldukları için göremezler.
Kedilerimizin evlerimize gelen insanların bazılarına hırçınlık yaptığını rahatsız olduğunu biliriz.Bu durumda da kediler bu tür bir varlığın sinyalini aldığı için tüylerini kabartır hırçınlaşır ve o gelen insanı evi sahiplendiği için o evde istemez.Evlerimizdeki kediler bu durumlar için bir tür radar görevi görürler.
İmanı sağlam insanlar içinse bu durumlar korkulacak bir durum değildir.Kedilerde bu özellikleriyle korkulacak ya da sevilmeyecek canlılar değillerdir.
Bir diğer konu da kedilerin gözlerinin karanlıkta ya da düşük ışıklı ortamda parlaması ya da kırmızılaşması durumudur.Bu durum bazı insanları ürkütür.Halbuki bu durum ürkülecek bir durum değildir.Kediler noktürnal yani gündüzleri dinlenen, geceleri faal olan canlılardır.Alacakaranlık kuşağı canlılarıdır.Kedilerin gözünde tapetum lucidum adı verilen ve ışığı yansıtan bir tabaka vardır. Bu tabaka kedilerin çok düşük ışıklarda bile görebilmesini sağlar.Gözleri bu yüzden parlar..Kedinin retinasında insanlara kıyasla daha fazla sayıda çubuksu retina hücresi vardır. Bu hücreler görüş açısının yanı sıra gece görüş yeteneğini de artırır. Bir kedinin gece net olarak gördüğü bir cismi insanın aynı netlikte görmesi için 6 kat daha fazla ışık gereklidir.
Neymiş o zaman ; “tapetum” denilen organ gece görüşünü ve gözlerin parlamasını sağlıyormuş.Yani öyle bilindiği üzere kedilerin gözlerinin parlaması içine herhangi bir varlık kaçtığı için değilmiş.
Bazı insanlar kedilerin gözlerindeki göz bebeğinin şeklinden korkarlar ve vampiri andırdıklarını söylerler.Bizler gibi dairesel bir göz bebeği yerine, kedilerin göz bebekleri dikey bir elips şeklindedir.Kedilerin gözlerindeki ortada duran vampir gözünü andıran elips şeklinin büyümesi durumu ise bir kedi bir av belirleyip atağa geçtiği zaman,birde ışık yetersizliğinde kendini güvende hissetmediği zaman büyür.
Dedik ki kediler bu dünyayı da diğer boyutları da görebilen gözlere sahiptir dedik.Fakat bu demek değildir ki kediler karanlıkta her şeyi görebilirler..
Tam aksine siyah perdeli bir oda da zifiri karanlıkta kapalı kaldıkları zaman hiçbir şey göremezler,bu yüzden zifiri karanlıklar her kediyi korkutur, strese sokar.Bulundukları ortamı işaretlemek ve kokusunu bırakmak içinde oda içinde dışkılama yaparlar.Yani bir kedi besliyorsanız terbiye ve ceza sistemi olarak bu sistemi sakın ama sakın denemeyin.
Toplumca bilinen bir diğer yanlış bilgi de kedilerin nankörlüğü konusudur.Kediler diktatörlüğe gelemeyen,ceza sistemine ve şiddete uyum sağlamayan,tıpkı Ahmet Kaya gibi kurallara baş kaldıran canlılardır.Çok üstüne giderseniz de Che Guevara gibi kendi devrimini uygulayacaklardır.Bu yüzden de insanlar tarafından hep yanlış anlaşılmışlar ve nankör olarak tanınmışlardır.
İşinize gelirse arkadaş, siyahı da,beyazı da,sarısı da her renkten ve cinsten yaratılmış olan kankalarımız böyle yaratılmışlar işte.

Cansel Işık/Manyakaşkıngelini

Paylaş

Tarafını Seç ! Şeytan mısın, Melek mi ?

Hiç düşündünüz mü bilmiyorum.Çok sık duymaya başladığımız hayvanlara tecavüz ve şiddet hikayesi
İnsanlar arasında yaşanan tecavüz ve şiddet hikayesi İNSAN IRKININ ele geçirilmesi sonucu
yani aynı frekans enerjisiyle gerçekleşmektedir.
2000 li yıllardan bu yana yeryüzünde negatif enerji dalgası pozitif enerjiyle çarpışıyor.
İnsan düşünce gücüyle kendini yönetebilecek bir varlıktır. İnsanların % 45 i son 10 yılda bunun farkında olarak pozitif enerji dalgası altında kendini negatif enerjiden korumaktaydı.%45 bunun için birbirini bu yönde eğitti,terapiler,uyumlamalar yapıldı.
Ve bu %45 canla başla %55 i pozitif enerji dalgası altına almaya çalıştı.Fakat insanların içindeki inanç kırıklığı,güvensizlik,olumsuz düşünceler sayesinde pozitif enerji gücü kırıldı,negatif enerji yeryüzünde baskın kaldı..
Geriye kalan % 55 in bu farkındasızlığı yeryüzüne negatif enerji dalgasını gün geçtikçe daha da yoğun bir şekilde çekmeye başladı.
Tabi bu oranlar sadece Türkiye için değil dünyada yaşayan herkes için geçerli.
Negatif enerji bilindiği gibi kötülük enerjisidir,bunu nasıl algılarsanız algılayın.
Ama iblisin,ama şeytanın ama kötülük tanrısı Hades’in enerjisi nasıl derseniz artık,negatif enerji kötülük enerjisidir.
Pozitif enerji de negatif enerjiye karşı güç kullanan meleklerin enerjisidir yani iyilik enerjisi.
%55 in içinde yaratıcıya inancını kaybetmiş olanlar;
Paraya tapanlar ve bu hırsla vatanını, annesini,evladını satanlar,
Para için savaşlar çıkartıp kan dökenler
Şeytana tapan satanist ayinleri yapanlar,
Enerji vampirleri(İyiliği sömürür kötülüğü bırakır)
Cinni varlık edinip yolunu kaybetmiş kalbi mühürlü insanlar,
Ruh çağırma seanslarında bulunup kötü enerji darbesi alanlar,
Sapıklar,
Madde kullanarak farkında olmadan perdesini yırtmış musallat alanlar,
Nekrofililer,
İnsan eti yiyenler,(Yamyam,Zombiler)
Pedofililer ve daha gün geçtikçe hikayesini duyacağımız nice kötü insanlar.
Şimdi düşünün,anlattıklarım arasında hangi enerji altındaki insanlar kızlı erkekli çocuklara,kadınlara,hayvanlara tecavüz edip,ölmesinde katkıda bulunuyor ?
% 45 e inanmayanlar yeryüzünü % 55 in zulmüne teslim ediyorlar,inanç kırıklığı,güvensizlik ve olumsuz düşünceler,vesvese,korku ile dünyanın kötülerin elinde, kan revan içinde yok edilişine sebep olacaklar.

“SEN YERYÜZÜNE KENDİN İÇİN GELMEDİN,BU GEZEGENDE TANRI’YA VE YARATTIKLARINA HİZMET ETMEK İÇİN GÖREVLİSİN,BU HUSUSTA BİRİNCİ İLKEN SEVGİ ” derken işte biz buna dikkatinizi çekmek istemiştik.Bugünlerin kötülük enerjisi ile kuşatılacağını bildirmek,ve bu gücü ancak ve ancak meleklerin enerjisi, yani pozitif enerji,yani sevgi enerjisi ile daha açık söylemek gerekirse yaratıcıyla birliktelik sonucu yenebileceğinizi ifade ettik.
Ama kötülük bulaşıcı bir hastalık gibi ondan ona yayıldı,tıpkı vampir gibi , vampir tarafından ısırılan birisi başkasını ısırarak,kanını içerek  hayatını sürdürür,toplumda insanlar tıpkı bu şekilde yaşıyor artık…Kötülük enerjisinden beslenerek yaşıyor.
Kan içiyorlar,can alıyorlar,onların DNA larında artık kötülük var.
Yeryüzündeki insanlar birbirine iyilik yapmadığı sürece,birbirine nurani bakmadığı ve nurani sarılmadığı,sahip çıkmadığı sürece kötülük enerjisinin, bu kan ve can alanların gücü kırılmayacak.
İşte burada duyuyorum. ” İyi ama korkuyoruz,kime iyilik yapacağız ,iyilik yaptığımız yerden kötülük geliyor” diyorsunuz.
İşte korku….Sizi bitiren bu korku…İşte olumsuzluk….Sizin gücünüzü kıran bu olumsuzluk.İşte güvensizlik…Sizi onlara karşı yenik düşürüp bitiren bu güvensizlik.
Bir kötülüğe karşı lanet okuma…Bela okuma…Beddua etme…Onlar senin lügatınla beslenir ve kırılır.Dilini düzgün kullan.
Onlar senin yapacağın kötülükle beslenip,iyilik,şefkat,merhamet ve sevginle kırılıp ızdırabından sayıları azalır.
Hem “Her istediğini yapacak güçte olan, galip ve hâkim.” kimdir ki sen korkuyorsun iyilik yapmaktan,merhamet etmekten.İyilik onun emri değil midir ki,onun tarafı saf sevgi değil midir ?
“O gün yer, başka bir yere, gökler de başka göklere dönüştürülür ve insanlar bir ve kahredici (her şeyin üzerinde yegâne hakim) olan Allah’ın huzuruna çıkarlar.” diyen ayetlere inan
Senin bu kötülere karşı tek silahın EL-KAHHAR.
“Kahhar isminle Kahru perişan et ” de
Ve iyilik yapmaktan artık korkma!!
Onlar zaten senin iyilik yapmaktan korkmanı istiyorlar.
Durumun ciddiyetinin halen farkında değilsen fark et,İnsan ırkı gün gün ele geçiriliyor.
Korkarak,inanç kırıklığı,güvensizlik ve olumsuz düşünceler,vesvese ile % 55 in zulmüne artık teslim olma.
Dünya kan revan içinde kötülerin elinde,elin kolun zulüm görenlere uzanamıyorsa,hiçbir şey yapamıyorsan,
Allah için düşüncelerinle başla işe..
Bunu huzuruna çıkacağın yaratıcın için yap…
Neden bu kötülüğe izin veriyor deme ..
Onun karşısında şeytan da sensin melekte..Kötülüğe sen izin veriyorsun.
O sadece yaratılıştan bitişe kadar ki olan süreçte senin bu savaşta tarafını seçmeni,
Saf sevgiyle hareket ederek kendisine ulaşmanı bekliyor…

Cansel Işık/Manyakaşkıngelini

Paylaş

Kısırlaşan Ve Karnı Doyan Köpek Saldırmaz.

İnsan doğaya yaptıklarının karşılığında bir gün doğanın insanlardan intikamını öyle ya da böyle alacağını bilseydi dünyada kendinden başka canlı bırakmazdı..
Bunu bugün Kayseri’de yaşanan olayda gördük.
Camide hayvan hakları ile ilgili vaaz veren müftüye bile tepki verildi.
Tabi tepki verirsin çünkü sen insansın.
Canın yandı mı kimsenin seni zaptetmeye hakkı yoktur.
Kim ki senin canını yakmışsa bu hayvanda dahi olsa ona ateş püskürürsün,
Biraz empati yapmak lazım.
Bugüne dek onca hayvanlara zulüm ve işkence edildi. Köpeklerin ve kedilerin yavruları çok vahşi şekillerde insanlarca öldürüldü. Sonra adı barınak olan, günlerce temizlenmemiş,dezenfektesiz virüs saçan 4 köşe buz gibi, pislik yapılarda aç susuz barınılması imkansız yerlerde insanlardan uzak tutuldular.Açlıktan insanların olduğu yerlere gelip birer parça yemek umdular. Ama çoğu kapıdan kovulup aç bırakıldılar.
Yemek bulamadılar hayvanlar birbirlerini yediler.
Çünkü hayvanların şikayette bulunacakları belediyeleri yoktu insanlar gibi.
Şayet olmuş olsaydı ve dile gelselerdi “Toplayın şu insanları,çocuklarımıza zarar veriyorlar,tecavüz ediyorlar,öldürüyorlar,yakıyorlar,yaşamamızı engelliyorlar,suyumuza,yemeğimize zehir katıyorlar,rızkımızı vermiyorlar,onların yüzünden açız ” diye sokaklara döküleceklerdi.
Kim bilir belkide insan denilen canlının yaptığı gibi onlarda insanoğluna ders vermeyi kafaya koydular, yavaş yavaş gruplaşarak köpek diliyle kendi aralarında konuşup hayatta kalabilmek için anlaştılar.
Şu bir kere gerçektir;
Doğadaki bütün canlıların fıtratında vardır, kimin elinden ekmek yerse oraya vatanım der hayvanlar. Özellikle köpekler kendilerine yemek verip dost eli uzatanlara sahip çıkarlar ve korurlar, köpeklerde insana karşı büyük bir sadakat ve hizmetkarlık vardır. İnsanlarla sokaklarda iç içe olan ve kısırlaştırılmış köpeklerde asla saldırganlık içgüdüsü yoktur.
Tıpkı yazıya eklediğim fotoğraftaki  gördüğünüz manzara gibi.
Eğer bir köpekte saldırganlık içgüdüsü varsa bu ancak sonradan katıştırılmış,eğitimle sağlanmış ya da travma ile oluşmuş saldırganlıktır.
Köpeklerle yakın dostluk kuranlar ve onların dünyalarında yer alan insanlar çok iyi bilir. Sokak köpeklerinin doğal hayatlarına müdahale edilmedikçe, insanlar ile bir arada yaşamalarına izin verildikçe, vahşileşmeye zorlanmadıkça, saldırmazlar.
5199 Sayılı Hayvanları Koruma Kanunu‘na göre, yerel belediyelerde kurulan hayvan barınakları ve rehabilite merkezleri görevlerini doğru şekilde yapmalılar. Olası bir hayvan saldırısında Kayseri’de olduğu gibi ölümle sonuçlanan durumda neyin ne olduğunu bilmeden bütün hayvanları öldürmek,katletmek,besleme yapanları karakollara çekip ifadelerini almak çözüm değildir.
 
Şimdi size soruyorum; nüfusu 19.920 olan Hacılar ilçesi gibi yerde yaşıyorsunuz,uzunca zamandır, köpeklerin rahatsızlık verdiğini duydunuz ya da biliyorsunuz.Havaların en bozuk olduğu kar da kışta evinizden 300 metre mesafeli bir okula çocuklarınızı başıboş mu okula gönderirsiniz yoksa tedbir amaçlı okula giden çocukların başında birer büyük olarak her gün biriniz mi yanlarında gidersiniz ?
Ben kendi adıma söyleyeyim ; köpeklerin saldırılarından okula gitmeye korkan çocuğumu ciddiye alır,yanıma da olası saldırı durumunda havaya ateş edip korkutmak için tüfek alır okula giden çocuklara eşlik ederdim.
Kayseri’ de yaşanan köpeklere mal edilmiş bir çocuğun ölüm hikayesi var.Fakat kafa karıştırıcı bir durum daha var..
 
25 tane köpeğin saldırısında ölen çocuğun iç çamaşırını köpekler mi soydu da tek parça parçalanmamış halde bıraktı ? 25 köpek çocukları parçalayacak ama nedense külotu sağlam olarak soyulmuş olacak.Çok ilginç geldi bana.Burası Türkiye nitekim.Türlü türlü akıla gelmez yıllar sonra aydınlanan,parçaları eksik kalmış tuhaf cinsel içerikli cinayet hikayelerine şahit oluyoruz.
Dilerim bu olayla ilgili sır perdesi varsa aralanır.
Her şey otopside belli olacak denilse de olayın görgü tanığı olan diğer yaralı ve travmalı çocuğun açıklayamayacağı durumlar var mı yok mu bilinmez.
Bizler için her canlının ölümü ne sebeple olursa olsun üzücüdür.Hele bu yavruysa ve çocuksa daha da çok üzülürüz.
Bu işler sadece STK lar ile yürümez, lütfen artık yerel belediyelerde kurulmuş hayvan barınakları ve rehabilite merkezleri görevlerini iyi yapsınlar. Hayvanlar düzgün ve kontrollü şekilde kısırlaştırılsınlar.Daha geçenlerde duymadık mı bakanlık hayvanların kısırlaştırılması için bütçe ayarlamış ve belediyelere göndermişti.Fakat bundan sorumlu olan yetkililer bu görevi yerine getirmeyip bütçeyi ceplerine indirmişlerdi.
İşte biz hayvanlar kısırlaştırılmalı ve iyi şartlarda yaşamalı diye bu yüzden yırtınıyorduk. Kısırlaştırılan hayvanların çiftleşme kaygısı olmadığı için, karşısındaki canlılara güç gösterisi yapma gereksinimi duymazlar.
Aç bırakılmasınlar Aç kalan köpekler, hayatlarını sürdürebilmek için avlanmak zorunda kalacaklar.Avlanan hayvanlar daha da vahşileşerek kasabalara,şehirlere gelerek insan hayatına tehlike saçacaklardır.
Rehabilitesi tamamlanan hayvanlar insanlar arasında yaşamalılar.
Toplumda herkes kendine düşeni yapsın ki
İnsanların yavrusu da ölmesin.
Hayvanların yavrusu da…
Cansel Işık/Manyakaşkıngelini
Paylaş

Evimizde Yavru Kedi Spazmı(1)

13 Eylül Perşembe günü sevgili annemle aramızda bir telefon konuşması geçti..Benim annem namazını aksatmayan,Kuran-ı Kerimi hatmetmiş bir insan..Genellikle perşembe geceleri kabirdeki yakınları ve ailesi için yasin okur..Yine muhtemelen okumuş olmalı ki beni aradı.”Ne yapıyorsun kızım hiç ulaşamıyorum sana”.
Oysa 2 gün önce görüşmüşüz. ? Anlattım ne yapıp ettiğimi,konuştuk oradan buradan.Konu evdeki 5 aylık kedime geldi.”Sen hiç kedi değil beslemek,elleyemezdin bile.Nereden çıktı bu kedi sevdası ? Hastalık filan bulaşır,hem senin alerjin yok muydu? Evde beslenmez kedi, ciğerlerine tüyü kaçar,gönder ver bahçeli evi olan birine” dedi.Annem konuştukça boğazım şişti,yutkunmaktan.Gönder ver dediği andan sonra film şeridi gibi gözümün önünden geçti.5 aylık boncuk boncuk bakan,her attığı adımda emeğim olan o tertemiz şehzadeyi vermek fikri bir an göğüs aramı daralttı.”İyi de anne doğar doğmaz benim elime geldi,ne sokak gördü ne başka bir canlı,ne hastalığı ?” dedim.”E kızım kedi apartman dairesinde beslenmez,bahçeli evin olsa hadi neyse,hem evin bereketini kaçırır,rızkın kesilir.Bak zaten işsizsin o kediden sonra hepten parasız kalacaksın..Peki ne yediriyorsun kediye? ” dedi..
Söyler miyim hiç ? Araya laf karıştırdım.Hele anneme desem tüyleri dökülmesin diye tavuk yedirmiyorum,sindirim hastalığı olmasın diye baharatlı yemek yedirmiyorum,soğanlı yemek yedirmiyorum,kör olmasın diye makarna ve şekerli asla yedirmiyorum,bağırsağında parazit olmasın diye süt içirmiyorum. Sokaktaki kedilere bunları yediriyorlar, hatta bayatlamış yemeklerini döküyor şerefsiz insanlar ,zavallılarda bağırsak kurdu (coccidia) oluşuyor.Sonra bütün kediler hastalanıyor ve ölüyor.Bizim ki kuru mama ile yavru olduğu için aralıklı içinde kuzu eti olan ıslak mama yiyor,ton balık yiyor desem,kendin bunları bulup kansızlığını tedavi ettin de onlara mı yediriyorsun diye gelip kafamı kırar.
Anneme günümüz insanlarının kulaktan dolma bilgileri ve kötü davranışları yüzünden kedi sevgisini yüklemek biraz zor gözükünce peygamber efendimizin kedi sevgisinden, Muezza isimli kedisinden ve kedilerin sırtını okşamasından bahsettim. Hatta peygamberimizin kedisinin de sokak kedisi olduğunu, Muezza adlı kedinin Mekke’nin kavurucu sokaklarından Hz. Muhammed’in ilgisi ile kurtulmuş olduğundan bahsettim.”Hem anne,babam anlatmıştı ya babannemin de kedisi varmış üstelik sırtını çiğneyip masaj yapıyormuş kedisi,bende bunu masöz yapacağım bana masaj yapacak” dedim.
“İyi de ben kedi kötü demiyorum apartman dairesinde ev içinde besleme, yedir, içir,sev ama dışarıda bak.”
“Dışarıya alışkın değil bu kedi doğduğunda beni gördü ,dışarıda canavar gibi zebani insanlar var,kim buna sağlıklı yemek verecek? Anne sen beni kedi için mi aradın? Konuyu kapatsak diyorum.”dedim.Baktı baş edemeyecek “Amaaan ne yapıyorsan yap tamam ama hastalanma” dedi.Bildiğin kızdı bana.Her anne doğanın kanunu olarak yavrusunu koruyor düşünüyordu işte.
Ertesi gün günlerden Cuma ve mübarek gün.Büyük caminin bahçesinden geçiyorum.Aman Tanrım ne göreyim. Gözlerim fal taşı gibi ayrıldı. Üç,beş çocuk avuç içi kadar yavruyu plastik bir kapta süt içireceğiz diye avuçlamışlar.Yavrucak artık nasıl korkmuşsa küçücük sivri tırnaklarıyla çocukları tırmalamış.Bir o yere atıyor el kadar yavruyu,bir öbürü sütün içine kafasını sokuyor.Aklım çıktı,çığlık attım bağırdım,hemen koşup yavruyu ellerinden aldım.Bıraksam öldüreceklerdi.Yavru kedi çığlık çığlık miyavlıyor ve hıçkırıyor avucumda,evet yere attıkları için gözlerinden yaş akıyordu.İçim parçalandı,o cahil çocukları geride bırakarak yavruyla oradan uzaklaştım,kara kara düşünüyorum.Yavru için ne yapabilirim diye, fakat aklıma annem geliyor.Bunu da alırsam annem saçımı başımı yolar,evime gelmez diye korktum.Çok çabuk karar vermem lazımdı,kedi iyi değildi.Küçücük bedenine pireler üşüşmüş belli ki ısırıyorlardı, çok fena ciyaklıyordu.Yere bıraksam arabanın altında kalacak, ya da cani birine rast gelecek.Anne sütü içmesi lazım,nereden bulacak,annesini aradım sordum maalesef zehirlemişler.Vicdanım elvermedi.Mecburen getirdim eve.Dış parazit için petshoptan aldığım ürünü kimyasal da olsa tarifine göre uyguladım, banyosunu yaptırıp,iyice temizledim yavruyu.Evimi pireler basacak diye korkmadın mı derseniz hayır korkmadım,her şeyin sonuçta bir çaresi vardı.Fakat yolu artık benimle kesişmişti,hayatı bana emanetti,onun yaşaması hayatta kalabilmesi daha önemliydi.Bu artık benim vazifemdi.Anne sütüne eş değerde yavrular için özel süt tozu aldım.Daha 15 günlük ya var ya yok.O kadar aç ki şırıngadan içemiyor,içmek istiyor nefes alamıyor.O kadar da yorgun ki küt diye uykuya düşüyor.Kızım yardımcı oldu ,evdeki diğer kedimiz Erik şehzade yavruyu kıskandı mı, hem de nasıl kıskanmak. ?.Ev curcuna.Erik şehzade kendinden başka ilk defa bir canlı görüyor.Delirdi.Deli fişek gibi kızdı ,köpek yavrusu gibi hırlıyor,tıslıyor,yılan gibi ses çıkartıyor.Köşe bucak kaçıyor,aaa deli mi ne çocuk gibi küstü bize.Kucağıma aldığım sırada bana okkalı bir tokat attı patileriyle.Tırstım vallahi.Zor şartlarda da olsa yavruyu gıdım gıdım şırıngadan besledik.Erik efendiyi sakinleşene dek kafese koyduk.Benim aklım yavru kedi de tabi,kafam karışmıştı,nefes alışı bir tuhaftı.Nefes almasını engelleyen burnuna kaçan bir şey mi vardı acaba,çok da küçüktü burun deliği. Sonuçta süte sokmuşlardı kafasını.Sanki sol gözünde de küçülme ve kızarıklık,akıntı vardı.Belli ki darbe almış enfeksiyon kapmıştı.Saat gece yarısı olduğu için ertesi güne kadar bir şey yapamadık.Sabah baktığımda yavru kedinin gözü yapışmıştı.Çok üzüldüm,gözünü kaybedecek diye veterinere gönderdim,muayene ettiler fib virüsü almış mı,sıkıntısı var mı her yerini kontrol ettirdim.Burun tıkanıklığı için antibiyotik hap , gözündeki enfeksiyon için de antibiyotik damla ve merhem vermişti veteriner.Kızım telefonda bilgilendirdi beni,veterinerle konuşturdu.”Kaç lira?” dedim.Toplam 50 TL. olduğunu öğrendim. “Mecbur muyuz kullanmasak ne olur?Başka bir yolu var mıdır” dedim.”Kullanılması gerekir tedavi olmalı bağışıklık sistemi düşmüş,biraz kendini toparlasın getirin aşılarını yapalım” dedi.Aşılarını sordum.”70 TL” dedi.Neyse aşılara daha vakit vardı.Mecburen çok zorda kalmadan kullanmayacağıma yemin ettiğim kredi kartımı kızımla göndermiştim, o an ilaçları ödedim. Lakin ilaçlar elime geldikten sonra içim daraldı,daha 1 aylık bile değil, ne antibiyotiği anne sütü bile alamıyor, dokunmaz mı diyorum içimden.Bir yandan da tarifine göre istemeden uyguluyoruz.İlaçtan sonra hayvan iyiye gideceğine sanki kötüleşiyor gibi.Nefes alamadığı için de fazla yiyemiyor.Bir halsiz,bir halsiz.Kımıldamıyor yattığı yerden kalkmıyor…Allah’ım aklımı yiyeceğim.Avucuma aldım.”Oğluum,boncuğum” tık yok.Boş boş bakıyor.Derken kafa düştü elimde, sağa büküldü kafası.Küçük bir havlunun üstüne bıraktım.İçimden sövüyorum,”sana sebep olanların Allah belasını versin” diye. “Ne istediler bir lokma varlığından” diye diye ağlıyorum.“Kalk oğlum,hadi biraz yürü lütfen” diyorum.Sesim titriyor ,gözlerim görüyor çünkü yürüyen yavru kedi yürüyemez halde sürünüyor.Panikledim.Allah’ım ben de bir çığlık,bir çığlık ağlama başladı,öyle ağlıyorum ki hayatım boyunca hiçbir şey beni böyle ağlatmadı.
Kızım gözüme bakıyor,“Anne sakin ol antibiyotikten ötürü uyuşmuştur kalkar şimdi” diyor.”Hayır kalkmayacak,bu ölüyor can çekişiyor,yarabbim yardım et ne yapacağım,yol göster “diyerek ağlıyorum, avuçlarımda hık mık diye yutkunan el kadar yavruyla bakışıyoruz.Ciyak ciyak miyavlayan yavrunun miyavlaması da içine kaçmıştı,miyav sesi kısıktı,nokta kadar bir iniltinin en düşük tonu çıkıyordu.
Facebookta hayvan sahiplendirmeden Nur Özdemir isimli arkadaşa yazdım.Aslında tanımıyorum etmiyorum fakat yaşadığım şehirden biri olmakla beraber facebookta hayvanlar için emeklerini ve kutsal çabalarına şahit olduğum için numaramı verdim “acil yardıma ihtiyacım var” dedim.(Adına düşen Nur gibi kalbine de Nur düşen bu kızcağızdan ve emeklerinden başka bir yazımda bahsedeceğim) Allah razı olsun kız bana döndü,araç temin edelim,şunu yapalım,bunu yapalım derken “videosunu at bana yavrunun” dedi. Attım.”Bu yavru gidici, hemen Petical Hayvan Hastanesine götürün,nerede oturuyorsunuz” dedi.Adresi tarif edince gideceğimiz yerin bize yakın olduğunu belirtti.Gecenin bir vakti,araç yok,kimse yok,cepte para yok,beynim durdu.O an düşündüm o bir yavru,elimdeki benim doğurduğum babası ölmüş bir bebekte olabilirdi,o an bir anne olarak ne yapmam gerekiyorsa onu yapmalıydım.Kızımın arkadaşını çağırdık,çok şükür geldi,gittik.Hemen aldılar, hayvan hastanesinde muayene edilirken veteriner “vücut ısısı 35 e düşmüş,bazı organları kendini kapatmaya başlamış.Bu gece kritik gece,sindirim sistemine ağır gelenler parazit yapmış hastalanmış” dediğinde o sahne aklıma geldi,yavruyu bulduğumda insanlara bile hazmı zor olan, güneşte beklemiş pislikli bozuk inek sütünün içinde boğuyorlardı yavrucağızı,muhtemelen an ki maruz kaldığı durumların neticesiydi bütün bunlar.
Veterinerin sesiyle bir an kendime geldim,”karar verin vakit yok,bu geceyi atlatması lazım,eve götürecekseniz sıcak su torbasıyla vücut ısısını yükseltmelisiniz,yalnız her an her şeye de hazır olun yani bu gece ölebilir”şunu şöyle bunu böyle yapmalı,şu şekil yemeli dediğinde “Hayır ben o riske giremem,bir şey yediremiyorum,nefes alamıyor eve gidince elimde ölür,ben aklımı yerim” dedim, başladım daha da sesli hıçkırıklarla ağlamaya.Veteriner akan gözyaşlarıma bakınca kötü oldu ”tamam üzülme halledeceğiz.O zaman burada kalsın,serum takalım tedavisini yapalım,artık Allah’a ve bize emanet,siz gidebilirsiniz.” dedi.
Onu rahatlamış halde görmeden gider miyim hiç? Hemen enseden bir iğne yaptı.Sonra ağzından zorla vitamin renginde koruyucu sıktı,yutturdu. O veteriner gibi ne yalan söyleyeyim ben kıyıp da ağzını açıp bir damla yutturamazdım panikten.Tedaviyi görünce hastanede bırakmaya karar verdim.Yoğun bakıma küveze aldılar.İğnelerden sonra ayaklanmak için çabalayıp ciyaklamaya başladı.Sesi yükselince biraz rahatlamıştım.Ayrılacağım sıra ücret mevzusu geldi. “İki ya da üç gün gözetimde kalmalı,gelip ziyaret edebilirsiniz yarın,hastanemizde sokak hayvanları için indirimli tedavi yapıyoruz kullanacağımız tedavi masrafı 150 TL ” dedi.İlaçlar her yerde olduğu gibi yine pahalıydı malum.Sokak kedilerinden sadece ilaçların masrafını almak zorundalardı.
Cepte kuruş yok ,iki tur attım,düşündüm.Başkası olsa o yavruyu hayvan hastanesine getirerek insanlık görevini yaptığını düşünüp, nasıl olsa sağlam ellerde diyerek gerisine karışmayıp,devamını getirmezdi.Vaktiyle beynimde tümör olduğu için,öleceğim endişesiyle sevdiğim adam tarafından hastane odasında terk edilmiş bir kadındım ben.O yavruyu bu yüzden hastanede bırakıp, arkamı dönüp gidemezdim.Bunun ne demek olduğunu biliyordum.Bana o anımı saniyesi saniyesine anımsatmıştı.Onu sağlama almadan gider miyim hiç?
Allah beni sınıyor dedim içimden.Cami bahçesinde eziyet gören yavru,ayrıca günlerden Cuma mübarek gün ve annemle de konuştuklarımız aklımda.Evet evet, Allah beni sınıyor.Kızım ve arkadaşı bana kafası karışmış halde bakıyorlar, paramın o an üstümde olmadığını,bu durumda kredi kartına borç yapacağımı da bildiği için “ama ölecek,ölebilirmiş sende duydun,iyi de anne ben ünv. kazandım,iki gün sonra bize para lazım olacak iyi düşün” diye mozurdandı.”Ya yaşarsa 150 TL yi vermediğim için elimde ölürse, ben belki bir ay sonra 150 TL den fazlasını bulacağım ve kartı ödeyebileceğim,ama vermediğim için bu bebek ölürse ,hayır o yaşayacak ve direnecek,hem Allah senin de rızkını verir böyle düşünme.Ben de bu yavrunun rızkıyım. “ dedim.Gözümün önüne tonu düşmüş miyavlayışı ve aşağı düşmüş küçük el ayakları geldi.Felçli gibiydi, kafasını taşıyamayışı beni bir ağlattı ki susamıyordum.Bana sağlam kalan diğer gözüyle boncuk boncuk bakıp duruyordu.Dayanamayıp çıkartıp ödemeyi yaptım. Kedinin adını sordular.Daha henüz adı bile olmayan kedi için kızım “Limon bebek” dedi.Kaydını yaptılar.Bilgi vermek için numaram alındı.Geriye kalan sadece beklemekti.O gece nasıl sabah olacaktı bilmiyordum.Çok ağladım.Hiç uyuyamadım.24 saat açık olan kliniğin kapısında beklemek bile aklımdan geçmedi değil.Sanki bu halimi dışarıdan insanlar görürse,bana bir kedi için ne hallere düştü, deli kadın diyecekler diye de endişeliydim.Benim o anımı ve gecemi sadece bir tek kişi anlardı.O da Nur Özdemir.Kedilerin Ana Kraliçesi Nur, yavru kedinin durumuyla ilgili gelişmeyi sorarak yine göstermeye devam ediyordu ilgisini.Nur Özdemir ki sokak hayvanlarının tedavisi için veteriner kliniklerine 6000 TL borç yapmış bir öğrenciydi.Onun yaşadıklarının sadece 1 gecesini yaşamıştım ben.Benim ki onun 6 yıllık çabasının ve 6000 TL borcunun yanında nokta kadar da olsa burada bir can bir candı işte.Kalbi Nurlu Nur’dan bahsetmişken onun en çok hoşuma giden sözü ve fotoğrafını da gurur duyarak kendi izniyle şuracığa iliştireceğim.
Ben ki bir zamanlar hiçbir kediyi elleyemezdim.Üstelik etrafımda kedi anneliği yapan kadınları görürdüm.Yalanım yok aynen şunu derdim “Manyak mı bu kadınlar,nedir bu kedi sevdası,çok saçma,abartıyorlar” derdim.Şimdi ben o sevdanın nirvanasındayım.Anlamak için mevzunun içinde olmak gerekiyormuş.Üstelik kediler hakkında bilmediğim neler neler varmış.Meğer bizler hep kulaktan dolma uyduruk anlatımlarla kedileri nankör diye etiketlerken çok yanlış yapıyormuşuz bunu da anladım. Bu tarif edilemez bir duyguymuş, merhametten yoksun olan,vicdanı tavuk vicdanı olanlara anlatılamaz bambaşka bir duygu.Kolay kolay ağlayamayan ben sanki kollarımda sevgilim ölüyormuş gibi ağlayınca, bilen bilmeyen etrafımdaki herkes donakalmıştı.
Kızım ; “Anneme bak sen,eve 5 ay önce Erik şehzadeyi getirirken annem eve asla kedi sokmaz diye ödüm kopmuştu,kadın aşmış mevzuyu.Kedi elleyemeyen kadın sokaktan kedi toplar bakar oldu” dedi.
Arkadaşı da şaşkın şaşkın bakarak ;” Cansel teyze ilk defa bu kadar duyarlı birini görüyorum,şaşkınlığım bu yüzden,merak ettim sadece Allah aşkına kedi de bu kadar çıldırmış gibi ağladın,kızına Allah etmesin bir şey olsa seni düşünemiyorum” dedi.
“Bence de düşünme ,Allah etmesin zaten ben o yavruyu kendi yavrumun yerine koyduğum için bu haldeyim” dedim.Sustular.Eve geldikten sonra çekildim odama.Sürekli gözümün önünde o yavru kedi. O vakit iç sesim, gıcık gıcık yalpalamaya başladı.Kulağıma biri durmaksızın aynı papağan gibi bir şeyler fısıldıyor, bir türlü susmuyor.” ya ölürse, ya ölürse,ya ölürse,ya ölürse.bak göreceksin ölecek,paranda boşa gidecek”.
İçimle konuşuyorum “Kes zırvalamayı o çok güçlü ,ölmeyecek, aynı benim gibi hayata tutunacak sende göreceksin.”diyorum.O gece kedinin ölmemesi ve hayata tutunması için sabaha kadar ağlayarak dua ettim.Evet komik gelecek çoğunuza,hatta abartılmış bile bulanlarınız olacak biliyorum,fakat gerçekten dua ettim.Genellikle genç kızken, sınavlara girerken 7 AYETİ KERİME’yi okurdum ve arkadaşlarım;“ Senin işin 7 ayete kaldıysa demek ki bu Türkiye birincileri sınavlara girerken tüm kutsal kitapları okuyarak giriyor “ diyerek gülerlerdi.O zamanda ciddiye alınmazdım,alay konusu olurdum.Ben yine de 7 ayeti okudum ve Allah’a havale ederek hayırlı haber için ertesi gününü bekledim.
Doğumundan henüz 15 gün geçmiş yavru kediyle hayatta kalmak için verdiğimiz mücadelemizin ve zorlu maceramızın ilk gününü okudunuz. Daha paylaşacaklarım bitmedi.Evimizde Yavru Kedi Spazmı (2) ise devamında gelecek.
Selametle Kalın.
To be Contınued….
Cansel Işık/Manyakaşkıngelini
Paylaş

Arka Balkonun Poklu Bahçesi

Arka balkona çıktığımda son zamanlarda muhteşem kuş sesleri duymaya başladım.Arka balkonumun baktığı yer 10 ya da 15 binanın karşılıklı ve yan yana dizilimiyle oluşturduğu, dikdörtgen uzunlamasına çıkışı olmayan bir bahçeyi görüyor,bahçe de ne bahçe poklu bahçe.Bahçeye fare düşse cennete düştüm sanır o derece.Neyse uzun zaman önce yan binanın zemin katına bir adam taşındı,o daire binalar arasında en şanslı olanı.Vaktiyle ilk oturan peyzajını yapmıştı.Bu adam da sonradan o daireyi satın aldı.(İtiraf ediyorum o evde gözüm vardı ?)
Her sabah ve gün içinde duymaya başladığım kuş sesine kulak verir oldum.Meraklıyım hani bu muazzam çoğul konçerto nereden geliyor. Poklu bahçeden gelmesi imkansız.Bakınca insanın şevki kırılıyor.Duyduğum sesler sıradan doğa kuşları değil, kanarya,muhabbet,bülbül ne ararsan karışık sesler.Bir ara baktım zemin kattaki adam güvercin uçuruyor , ama öyle böyle değil tanesi 50 binlik cins güvercinler, şöyle 12 tane var.50 binlik güvercinler ben 5 ci katta olduğum için gelip gelip benim camlarıma sıçıyorlar. Hani hayvan severiz ya ” olsun 50 binlik güvercin boku bu götlerine sağlık” diyerek temizliyorum. Adam güvercin zengini. Ne var bir tanesi de kazara evimin içine girse ,burada kötü niyetliyim vallahi,içeri girdi mi bitti.Talih kuşum gelmiş diye götürüp satarım şerefsizim.?? Dokunmaz güvercin zenginine.
Ben halen kuş seslerindeyim tabi, nereden geliyor bu sesler.Bazen kuş sesleri de aralıksız çoklu duyulunca melodi olmaktan çıkıyor,beyin yanıyor. İnsanda ters etki yapmaya başlıyor.Yaktım bir sigara,çektim taburemi.
Yerde ufak yavru kedi bileklerimi tırmalayarak antrenman yapıyor.
Derken kuş sesleri bir yükseldi, bir çoğaldı. Arada karışık insan sesleri.Bir yerde bir şeyler oluyor kesin.
Aşağıda ki güvercinciye seslendim,”kuşlar” dedim, ” kuşlar sizin mi ?”
“Evet benim” dedi.
“Hayır güvercinleri kastetmedim,şu susmaksızın öten kuşları diyorum, duyuyor musunuz?”
” Ha onlar mı,onlar bu evin kuşları ” dedi benim çaprazımdan bir balkon gösterdi.
İyice baktım dikkatlice, ne göreyim adam dizmiş kafesleri, cik cik cik meğersem konçerto oradan gelirmiş ? Öyle bir kaç kuş değil söylediğim.
Dedim ki ” kuşçu mu bunlar? Evlerinde kuş mu satıyorlar? ” dedim.
” Hayır adam satmıyor,zevkine besliyor da,daha doğrusu karısının çenesi açılınca ötüyor bu kuşlar, adam karısının çenesine çare olarak en son bunu bulmuş.”dediğinde
“Vay be” dedim.
Aklıma geldi bir aralar karısını döven bir adam vardı, her akşam kavga kıyamet kopardı. Poklu bahçe tarafında öyle bir şey ki herkes herkesin evinde ne oluyor,ne bitiyor megafona verilmişcesine ister istemez duyuyor.Aile kavgaları,telefon konuşmaları,ekonomik yetersizlikler,kadınların dedikoduları,çoluk çocuk tantanaları,küfürler,müstehcen iletişim sesleri ne ararsan var,bunlara bu aralar Arapça yayından Suriyeli konuşmaları da dahil oldu..Hepsi sanki aynı çatı altındaymışsın gibi evinin içinde,kulağının içinde.
Güvercincinin demesine göre kuşların sahibi meğersem karısını döven adammış.Kuşlardan sonra dövmez olmuş.Kadın konuşmaya başlayınca kuşlar çıldırmış gibi ötmeye başlıyormuş ve adam kadının sesini duymaz oluyormuş.
Neyse kuşlar işe yaramış,kadın dayak yemez olmuş.Ne güzel.
İyi güzel kuşçu karısının sesini duymaz olmuş da, gel gelelim kuşçunun bilmediği bir şey var; kuşlarda bende insanlar ötünce tüm evleri duyuyoruz.Hele kuşlar Arapların evinde kavga olduğu zaman çıldırıyorlar.
İşte bu sıkıntı.
Nitekim arka poklu bahçede ki evler hiç susmuyor ve susmayacak,e tabi bütün evleri duyan kuşlarda öyle.
Çünkü bu durumdan kuşlarda rahatsız bende.

Cansel Işık/Manyakaşkıngelini

Paylaş

Terörist Kalpli Adam

 

Biliyor musun mevsimlerden kış ve ben ilk defa üşümüyorum Anne.

Oysa üşürdüm ben, hemde çok üşürdüm. İliklerim donardı.Soğuktan ağlardım.

Gözyaşlarım pınarlarında donardı.

Sanırsın Cudi dağında bir teröristin kalbine kapatmışlar.

Gözyaşlarım içime akardı korkudan.İçime akan içimde boğardı beni.Dışarı aksaydı da değişen olmazdı ki.
Celladım gözyaşlarımı doldururdu bir cezveye, kaynatıp yine dökerdi gözlerime.


Kurtulamazdım onun ne ayazından, ne de kan kokan odalarından.

Bütün şiddetini kusardı,kalbinin soğuk odaları.
İlk defa üşümüyorum biliyor musun Anne.

Sabah Nur dağına götürecekler beni.Üzerime Nur yağacakmış öyle dediler.Ve kucağıma düşecekmiş Güneş.
DüŞünsene sarılıp yatacağım ona.

Sen beni merak etme Anne.
Nasıl olsa o soğuk, kan kokulu odalardan kurtuldum.


Bak her yer toprak kokuyor…
İlk defa üşümüyorum Anne.
İlk defa…

 

Cansel Işık/Manyakaşkıngelini

Paylaş